We zijn op bezoek bij Pieter van ’t Hoofd in zijn nieuwbouwappartement in Heerlen. Bij binnenkomst in de hal vallen meteen de strakke lijnen en perfecte afwerking op van de kastenwand rechts en de naadloos aansluitende Xinnix deuren van het toilet en de berging, met ingewerkte HiMacs plinten die in één lijn liggen met de muren. Aan het einde van de gang komen we in de woonkamer en kijken we via de grote glazen puien uit op het van Grunsvenplein en het Theater Heerlen. In de woonkamer staat een lichte hoekbank en aan het keukeneiland staan alleen twee moderne barkrukken. We kunnen alleen een ‘wow’ uitbrengen en Pieter lacht.
“Ik woon hier alleen en het hele appartement is naar mijn smaak en behoefte gebouwd, exact zoals ik het wilde”, vertelt hij enthousiast. Er speelt een rustige achtergrondmuziek en meteen valt het oog op de eenzame luidsprekers in de luisterkamer. Pieter vervangt via zijn iPhone de muziek vanuit de plafondspeakers voor een perfect klinkende sound uit de actieve hifi high end speakers. “Hoewel het altijd minimalistisch qua stijl zal blijven zal deze ruimte binnenkort nog aangevuld worden met een lounge chair om maximaal te kunnen genieten van mooie muziek.”
Terwijl we gaan zitten om te genieten van een nummer met kristalheldere gitaarklanken van Bob Dylan, vraagt Pieter mij of ik toevallig ergens nog noesten in het parket zie. Niks te zien. “Afgesproken met Bloemen Parket dat we planken met noesten niet zouden gebruiken, juist om die extra dimensie van rust te creëren”, zegt Pieter.
De lijnen zijn perfect, zoals alles in het appartement en ultra clean. Er ligt nergens iets wat de rust zou verstoren, op een vergeten toetsenbord in de werkruimte na.
“Ik heb heel lang nagedacht en in mijn hoofd wist ik precies wat ik wel en niet wilde”, gaat Pieter verder. “Het nieuwbouwappartement is casco opgeleverd en de gehele afbouw wilde ik in eerste instantie allemaal zelf regelen.”
“Wegens mijn drukke baan, heb ik toen een zeer verstandig besluit genomen en contact opgenomen met Rob. Jan Moonen en mijn vader zijn neven en ik kende Rob van mijn voetbalverleden. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik in eerste instantie niet aan hem dacht, omdat Moonen Bouw, niet in eerste instantie als meest betaalbare aannemer bekend staat.”
“Achteraf ben ik echter blij dat ik die keuze toch gemaakt heb, want wat is ‘betaalbaar’ Aan sommige zaken kun je geen prijs hangen, zoals loslaten, vertrouwen dat het goed zal komen, dat de details ook zouden terugkomen zoals ik ze voor ogen had, etc etc… Ik heb vele uren met Rob na werktijd al brainstormend doorgebracht en ben blij met de inbreng en het geduld van hem en ook van projectmanager Martijn Huijskens. Ik ben niet de gemakkelijkste!”, zegt Pieter lachend. “Niets leek te veel en ik heb nooit het gevoel gehad van: “komt die weer met een vreemd idee”, met als uitkomst dat ik zeer tevreden ben over het eindresultaat.”
“Ik wilde een minimalistische inrichting met een perfecte afwerking en dat is gelukt. Ik heb me wel overal mee bemoeid. Dat was voor mij persoonlijk heel belangrijk, dat ik dat kon en mocht. Zo heb ik de ebbenhouten stroken van de keukendeuren bij een fineerbedrijf in Amsterdam stuk voor stuk uitgezocht. Daarna heeft Slangen Interieur ze op volgorde verwerkt in de deuren. Hoe ver kun je gaan? Hoor ik menigeen denken, iedere gek heeft zijn gebrek, en wellicht is het nastreven van deze vorm van perfectie wel de mijne.”
“Alles moet kloppen qua lijnen. Op de badkamer heb ik ook de travertin muurtegels gesorteerd en op patroon uitgelegd samen met de vakmensen van Moonen.”
“Naast de keuken met wit HiMacs® kookeiland valt het tv-meubel ook op met een onderkast van keramiek in zwart marmer. “Dat was een idee van Rob om toch de ruimte te verdelen. De afgeronde hoeken waren mijn idee en de lijnen in het marmer sluiten precies op elkaar aan”, zegt Pieter trots.
Op de vraag of hij Moonen Bouw zou aanbevelen is hij meteen duidelijk: “100%, daarom werk ik ook mee aan dit interview en wil ik Moonen promoten en delen wat ze voor mij gemaakt hebben!” Op de vraag of hij toch iets anders zou hebben gedaan, volgt een korte stilte…. Om vervolgens te zeggen: “Over de taatsdeur naar de slaapkamer twijfel ik nog steeds of ik deze niet ook van hetzelfde ebbenhout als de keuken zou hebben gemaakt.”
Dan neemt hij ons mee naar de berging cq wasruimte “Hier moet absoluut nog wat anders komen, want hier wil ik niet steeds tegenop kijken”, zegt hij lachend en dan nemen we afscheid.
Bekijk het hele project hier >
Sorry, reageren is niet meer mogelijk.