Zodra we binnenkomen door de schuifdeur naar de woonkamer en keuken valt het enorme terras op en het directe uitzicht op de Maas. “Het terras gaan we dit voorjaar aanpakken”, zegt Tonny Ummels-Slangen die trots het eindresultaat van de verbouwing laat zien in een korte rondleiding. “De keuken is van de voorkant naar de achterkant gebracht en er is ook een nieuwe op maat gemaakte stalen trap met eikenhouten treden, daarnaast verbouwden we de badkamer, study en toilet”, vertelt Ike Schrijnemaekers, projectmanager van deze verbouwing.
“We twijfelden of we hier wilden blijven wonen”, zegt Tonny. “In de zomer van 2020 was een hoekappartement boven te koop en daar zijn we samen met architect Rene Coenegracht gaan kijken. Ik schrok van het kleine terras. Daar zou ik nog niet eens mijn 6 persoons tafel kwijt komen. Toen zei Rene: ’Waarom bouwen jullie dit appartement niet om?’. Op zich niet zo’n gek idee vonden mijn man Benno en ik. We zijn op een bepaalde leeftijd en wonen graag hier.”
“In de Coronaperiode zaten we veel buiten te lezen en hebben we het grote terras leren waarderen. Binnen leefden we voornamelijk in de keuken. Rene en Luc Coenegracht van Coenegracht Architecten maakten daarop het ontwerp en toen moesten we natuurlijk een aannemer vinden. Jeroen Slangen van Slangen Interieurs is een neef van mij en hij adviseerde ons Moonen Bouw”, verteld Tonny lachend. “Slangen Interieurbouw is één van onze vaste bouwpartners”, vult Ike aan.
“Toen is Rob Moonen hier geweest”, gaat Tonny verder. “Er was meteen een klik, maar zelf was ik een beetje teleurgesteld toen Rob vertelde dat het niet voor de Kerst klaar zou zijn, zoals ik hoopte. Maar dat ze pas in het voorjaar zouden kunnen starten.”
“We zijn inderdaad op 6 april van vorig jaar begonnen”, vertelt Ike. “En 12 weken later, op 1 juli was alles gereed voor oplevering. Meneer en mevrouw Ummels kwamen namelijk 1 juli terug vanuit het appartement in de Riddertoren waar ze tijdelijk naar toe waren getrokken.”
“Het was voor ons een hele stap om alles uit handen te geven en de verbouwing vanaf een afstand te moeten volgen”, zegt Tonny. Ik kwam gemiddeld twee keer in de week kijken en niets dan lof voor de mannen van Moonen. Jan en Wim waren geweldig. En natuurlijk ook pa Jan Moonen en de onderaannemers. Ik herinner me in het begin toen de muur in de keuken eruit was en ik het licht zag dat nu naar binnenkwam. Toen pas begon ik te beseffen dat we echt begonnen waren”, verteld Tonny zichtbaar geëmotioneerd. “Wim Wensink zag dat. We elkaar aan en zonder woorden wist ik dat het goed was.”
Over de samenwerking met Ike is Tonny ook zeer te spreken. “Ik vond het altijd knap hoe hij met zijn grote planningen aankwam op donderdag als we werkbespreking hadden. En op die planningen kon je de klok gelijkzetten. We lieten de planning vaak trots aan vrienden zien en zeiden dan nu zijn ze bezig met dit en morgen starten ze met dat. Ongelofelijk vonden ze dat, omdat aannemers normaliter synoniem zijn voor vertraging. Daar werkte ook Rob zelf actief aan mee. Toen de schilder aangaf door vertraging in verband met weer op een ander project twee dagen later pas te kunnen starten heeft hij gezorgd dat die schilder er gewoon de volgende dag om 9 uur was zoals gepland.”
“Ike is net als iedereen bij Moonen zeer professioneel en correct en beleeft. Ondanks de amicale relatie die we inmiddels hadden bleef hij toch altijd meneer en mevrouw tegen ons zeggen”, zegt Tonny lachend. Ike bloost een beetje en kaatst de bal meteen terug. “Wat ook fijn was is om te zien hoe de klant betrokken is bij de verbouwing. Ze gaven de medewerkers de erkenning die ze verdienen en voor hen voelde dat dan ook als een warm bad.”
“Meneer Ummels was dagelijks wel op de bouw te vinden. Niet om te controleren, maar hij hielp gewoon mee. Met behang afdoen, het binnenbrengen van materialen en meer”, vult Ike verder aan. “De locatie midden in de stad was eigenlijk de enige lastige factor. Alles moest via het hoger gelegen terras naar binnen. We plaatsten zelfs de Dixie en containers op het terras.”
“Waar ik ook benieuwd naar was, was de samenwerking met de architecten”, zegt Tonny. “Ik was bang voor een competitie tussen de aannemer en de architect, maar niets van dat. Er was over en weer respect. Daar is ook door de architecten een goed gevoel aan overgehouden.”
“Ik gun iemand Moonen Bouw”, vervolgt Tonny. “Ik heb geen moment wakker gelegen of alles goed zou gaan en we hadden er geen omkijken naar. We werden volledig ontzorgd, door perfect personeel, de kwaliteit van bouwen en het mooie eindresultaat.”
Tonny haalt het fotoboek dat ze maakte van de verbouwing uit de kast en we bladeren er samen doorheen. Alles voorzien met anekdotes van Tonny en we zien ook op het einde de foto’s van de aangeklede borrel die ze regelde voor alle direct betrokkenen. Wij bedanken voor de gastvrijheid en wensen iedereen opdrachtgevers als Benno en Tonny…
Bekijk hier het eindresultaat van het project >
Sorry, reageren is niet meer mogelijk.