Op de nieuwbouw van een landhuis is Math Roberts druk in de weer met het aanbrengen van folie voor de geplaatste kozijnen. Tijd voor een interview heeft hij eigenlijk niet, want er moet nog te veel gebeuren.
De 40-jarige Amstenradenaar kwam inmiddels alweer 6 jaar in dienst bij Moonen Bouw als metselaar, maar ondertussen heeft hij zijn sporen als uitvoerder verdiend op diverse kleinere projecten, maar ook als uitvoerder bij de verbouwing van de kantoren- en bedrijfsruimte van TCK in Kerkrade. “Ook als ik als metselaar werk voor andere uitvoerders vind ik dat prima, ook dan leer ik weer een hoop van de collega’s”, zegt Math. “Bij Moonen is niemand meer echt alleen metselaar of timmerman. We worden vanzelf allrounders met oog voor alle details. Op deze bouw heb ik zeer veel geleerd van collega timmerman Tom die geweldig mooie onderleggende houtverbindingen maakt, waar je helaas vaak niks meer van ziet, maar wel essentieel zijn voor de constructie.”
“Ik voel me bij Moonen Bouw in het algemeen en hier op deze nieuwbouw op mijn plek”, vertelt Math terwijl hij vrolijk verder gaat met nieten van de folie in het kozijn. “Vooral het feit dat ik ook gewoon met de mannen mee kan werken vind ik fijn. De helft van de tijd ben ik ongeveer bezig met uitvoerderswerk en de andere helft doe ik allerlei dingen in de uitvoering. Alleen metselen heb ik hier niet gedaan”, zegt hij lachend. “Maar dat is niet erg, er zijn genoeg andere zaken te doen.”
Ondertussen wordt hij alweer aangesproken door de onderaannemer die de kozijnen plaatst. Hij vraagt naar de maatvoering en de aansluiting tot het metselwerk. We verplaatsen ons van de eerste verdieping naar de uitvoerderskeet waar Math tekening nummer 46 tevoorschijn haalt en hij haarfijn uitlegt hoe de aansluiting moet worden gemaakt en tekent dit als voorbeeld. Daarbij lepelt hij de diktes van het kozijn en de afstand dat het kozijn terug ligt zo uit zijn hoofd op en verduidelijkt zo de situatie. Ter plekke wordt een en ander nog eens nagemeten en kunnen de mannen verder aan de slag.
“Zie je, dat bedoel ik”, zegt Math, “dat vind ik nu zo leuk aan deze bouw, de details, veel zelf kunnen bepalen, maar ondertussen moet ik er alles van af weten om dit complexe project goed te kunnen begeleiden”. Math zegt dit met een enorme glimlach en straalt vooral weer de rust uit. Daar ligt ook zijn kracht. “Ik kan goed samenwerken met anderen en daar helpt mijn ervaring mij ook bij. Ik denk mee met de anderen, qua werkzaamheden of het nu gaat om de metselaar, de tegelzetter of de timmerman”. Op de vraag waar zijn zwaktes liggen glimlacht hij weer ontwapenend en zegt: “Ze zeggen dat ik te lief ben en te snel toegeef. Zelf denk ik dat het de manier is hoe ik mensen benader. Ik word niet snel boos en maar als ik boos word dan is er ook echt iets mis.”
Tijdens het praten wijst hij trots op de aansluiting van de kozijndorpel op het schoonmetselwerk. “De voeg is precies even groot als tussen de stenen, op de 1e verdieping! Dat is vakwerk en daar geniet is van. Dat heb ik wel geleerd bij Moonen. Het zijn de details die het doen.”
Nu staat er weer een dakdekker voor zijn neus die nog een gat moet zagen in het dak buiten de steiger om. Math is onverbiddelijk en vraagt hem een harnas te gebruiken omdat het anders te gevaarlijk is. Even later staat hij met het harnas in de handen weer bij Math en vraagt hij hulp bij het aantrekken. Ook daar draait Math zijn hand niet voor om en helpt hem in het veiligheidstuig. Nog voor hij weer de folie in de handen kan pakken gaat de telefoon. We laten hem verder met rust en zwaaien voor het afscheid en bedanken voor het half uur inzicht in leven van een uitvoerder bij Moonen Bouw…
Sorry, reageren is niet meer mogelijk.